Terwijl alles in het universum streeft naar chaos, probeert de mens steeds opnieuw orde aan te brengen. We willen verklaren, begrijpen. Maar de meeste ideologieën en structuren die ons ooit hielpen bij die oriëntatie, schaften we af; ze waren te beperkend om nog als richtingwijzer te dienen. Tegelijkertijd lijkt de wereld in brand te staan en overschaduwt de ene crisis de andere. Wat rest ons nu?
The Man who fell from the sky vangt dit collectieve gevoel van stuurloosheid en ontwrichting. De performers lijken er wel aangespoeld. Hoog in de lucht hangen zij aan takken van een ontwortelde boom, balanceren ze op bewegende plateaus. Is dit de nasleep van een ramp? De voorbode van een grote verandering?
The Man who fell from the sky toont de mens die zich, zonder houvast of kompas, moet verhouden tot een omgeving die aan verandering onderhevig is.
Voor The man who fell from the sky vervlecht Panama Pictures dans, lucht- en vloeracrobatiek en live muziek tot een indringende en poëtische beeldenreeks met een grote fysieke lading, waarbij de kracht en kwetsbaarheid van het menselijk lichaam voorop staan. Muzikant Budy Mokoginta creëert, met een mix van gitaar, stem en elektronica, een stevige sound die het geheel stuwt, kleurt en bij flarden ontregelt.
Als toeschouwer zie je hoop, meebewegen, solidariteit, elkaar opvangen. Je ziet angst, vergeefsheid, frustratie en hulpeloosheid. Vallen en pogen weer verder te gaan. Acrobatische spierkracht gecombineerd met menselijke breekbaarheid. (Brabants Dagblad)